پر طلای مامان

تقدیم به دخملکم پر طلا خانوم مادر :

پرنیا جون وقتی

نگاهت  میکنم؛

سکوت را بهانه ای برای گفتن نا گفته ها میابم.

کاش هرگز زبانی نبود که سکوت بهانه شود؛

برای نگفتن گفتنی ها...

ای کاش...نگاه؛

پلی شود برای رسیدن به تو...

به قول شاعر،

راه های به تو رسیدن

محدود است اما من...

به اندازه ی تمام راه های نرسیدن به قلبت،

دوستت دارم!!!