یادش بخیر اون روزها

یادش بخیر بچه که بودیم...!

بازیهامون قشنگ بود:

هفت سنگ ، چوب الک ، زوووووووووووووووووو، گرگم به هوا، کاشی بازی ،یه قول دو قول

اسباب بازیهامون هم قشنگ بود:

طوق دو چرخه ،عکسهای آدامسهای آیدین ،

 یو یو ،فرفره

اسباب بازیامون رو خودمون می ساختیم یا حد اقل بازی هاش دیگه دستو پای

خودمون رو می بوسید.

اما حالابازیهای کامپیوتری پدر بچه هارو در آورده .

دیگه هیچ بچه ایی با تیرکمون شیشه همسایه رو نمی شکنه ،چون حال

فرار نداره

دیگه هیچ بچه ای به ماشینش نخ نمیب نده ،چون ماشینها کنترولی شده

دیگه هیچ بچه ای منتظر ساعته 4 تا 6 و صدای آهنگ بگ بگ بگ بگ بگ تلوزیون نمی

شینه ،چون هر وقت بخواد یه سی دی میذاره نگاه می کنه

.

دیگه هیچ بچه ای بچه نیست

چون:

کار و اندیشه جوونیشون رو تموم کردن و برای یه لقمه نون از صبح تا شب کار می

کنن بدون اندیشه

علی کوچولو بزرگ شده و دنبال کار میگرده

دیگه حنا تو مزرعه کار نمیکنه

موشهای مدرسه موشها از دست گربه آوازه خوان به تنگ اومدن و ترک تحصیل کردن

خونه مادر بزرگه رو برج کردن و خودش هم گذاشتن خانه سالمندان

هاچ زنبور عسل مادرش رو با نقشه خوان ایرانسل پیدا کرد

سندباد بزرگ شد و با علی بابا به القائده پیوست

سریندیپیتی رو بردن باغ وحش و از گرسنگی کشتنش

چوبین به سیارش برگشته

 بازم بگم یا فهمیدین چرا بچه های الان بچگی نمی کنن؟