تقدیم به پدری مهربان واسه پرنیا و همسری مهربان
تقدیم به پدری مهربان واسه پرنیا و همسری مهربان
تو معبود مني بگزار داد از دل بگيرم
پناهم ده که در سقف حرم منزل بگيرم
تو دريايي و من تنها غريق مانده در باران
تو فانوس راهم شوتا ره منزل بگيرم
آرزويم اين است نتراود اشك در چشم تو هرگز، مگر از شوق زياد...
نرود لبخند از عمق نگاهت هرگز....
و به اندازه ي هر روز تو عاشق باشي....
عاشق آنكه تو را مي خواهد...
و به لبخند تو از خويش رها مي گردد...
و تو را دوست بدارد به همان اندازه كه دلت مي خواهد!
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
