_{دخترم ..پرنیا جان}

_{به یک پلک تومی بخشم تمام روزوشبهارا}

_{که تسکین می دهدچشمت غم جان سوزتب هارا} 

_{بخوان بالهجه ات حسی عجیب ومشترک دارم}

_{فضارایک نفس پرکن به هم نگذارلبهارا}

_{به دست اوردل من راچکارت بادل مردم}

_{توواجب رابدست اوررهاکن مستحب هارا}

_{دلیل دل خوشی هایم چه بغرنج است دنیایم}

_{چرابایدچنین باشد...نمی فهمم سبب هارا}

_{بیااین بارشعرم رابه اداب تومی گویم}

_{که دارم یادمیگیرم زبان باادب هارا}

_{غروب سردبعدازتوچه دل گیراست ای عابر}

_{برای هرقدم یک دم نگاهی کن عقب هارا}