حرفای پدرانه

بابای پرنیا هر زمان میخواد پرنیا رو خواب کنه این شعر رو واسش میخونه این قدر کیف میکنه پرنیا جون

پرنیام دنيا محل گذره
كسي سود از دشمني نمي بره

پرنیام زندگي شيرينه ولي
حيف كه مثل باد مياد مي گذره

پرنیام تو راحت جون مني
گرميه رگ هاي بي خون مني

پرنیام هستيه بابا دست توست
تو همه هستي و ايمونه مني

پرنیام چشماتو وا كن ببينی
اين كه باتو حرفها داره پدره

تو به من اميد زندگي ميدي
عمر جاويد هميشگي ميدي

رو لبت تا گل خنده وا ميشه
دلم از هر چي غمه جدا ميشه

اگه يك روز تو رو بابا نبينه
گله بوسه از لب تو نچينه

نمي دوني چه عذابي مي كشه
اگه اون روز كناره تو نشينه

پرنیام چشماتو وا كن ببينی
اين كه با تو حرفها داره پدره.